วิสัยทัศน์ของผู้นำ...กับทิศทางการทำงาน

วิสัยทัศน์ของผู้นำ...กับทิศทางการทำงาน

        สิ่งสำคัญประการหนึ่งในการเป็นผู้นำคือ วิสัยทัศน์ในการทำงาน concept หรือความคิดรวบยอดของใครก็จะเป็นตัวบอกทิศทางในการทำงานของคน ๆ นั้น

        เรามาลองดูตัวอย่างสักคนสองคนกันดู

        ประธานาธิบดีของจีน ท่านสีจิ้งผิง ได้เคยปาฐกถาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของเกาหลีว่า


        " คบกันด้วยผลประโยชน์ ผลประโยชน์ไม่มีก็เลิกคบ
คบกันด้วยบารมี บารมีหมด ก็ล้มเลิก
คบกันด้วยอำนาจ อำนาจหมด ก็ทิ้ง
คบกันด้วยความพิศวาส ความพิศวาสหมดไป ก็เจ็บปวด


        มีเพียงคบกันด้วยใจ ถึงจะเป็นอมตะ
ทนุถนอมคนมีบุญวาสนากับเรา
ทนุถนอมเวลา คิดแต่สิ่งดี
รู้บุญคุณคน ให้ความจริงใจ คบกันด้วยใจ
มิตรภาพกัลปาวสาน "

        จากคำกล่าวนี้ทำให้พอจะมองเห็นทิศทางว่า จะต้องเอาเรื่องของความจริงใจเป็นหลักมาใช้ในการทำงาน

        ส่วนอดอล์ฟ ฮิตเล่อร์ ผู้นำของนาซี ได้ให้ทัศนะในการปกครองไว้ว่า


        " วิธีการที่จะควบคุมประชาชนได้อย่างดีที่สุดคือ ค่อย ๆ กีดกันเสรีภาพออกไปทีละน้อย ทำลายมันให้หมดไปเรื่อย ๆ โดยไม่ให้ประชาชนรู้ตัว 

        วิธีการนี้ จะทำให้เสรีภาพลิดรอนออกไป จนถึงจุดที่พวกเขาไม่สามารถเรียกมันกลับคืนมาได้อีก "

        ทิศทางในการทำงานของฮิตเล่อร์มีความชัดเจนมาก ว่าสิ่งที่ง่ายต่อการปกครองคือ การลิดรอนเสรีภาพ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า แม้เรื่องของฮิตเล่อร์จะผ่านไปนานแล้ว แต่วิธีการของเขาก็ยังถูกนำมาใช้อยู่เสมอ โดยเฉพาะในแถบประเทศที่กำลังพัฒนา หรือประเทศที่มีการปกครองด้วยระบอบเผด็จการทหารซึ่งประชาชนจะไม่มีปากไม่มีเสียง

      

        แม้บางประเทศจะอ้างว่า ไม่ได้เป็นเผด็จการโดยใช้ชื่อว่า เป็นประชาธิปไตย แต่เอาเข้าจริง ก็จะคอยจำกัดสิทธิของประชาชน เช่น ห้ามมีสถานีวิทยุ โทรทัศน์ของเอกชน จะมีเฉพาะของรัฐบาลที่คอยเป่าหูอยู่ตลอดเวลาเท่านั้น

        หรือบางประเทศ เพื่อให้ดูดี ก็อนุญาตให้มีช่องทีวีของเอกชนได้ แต่หากรู้สึกว่าเป็นภัยต่อตำแหน่งหน้าที่ของตนก็จะถูกปิด หนักกว่านั้น แม้เป็นช่องของศาสนาที่ชักชวนคนมาทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา แต่ตนเองได้รับคำสั่งให้มากำจัด ก็จะอ้างเหตุเพื่อปิดสถานีโดยไม่ต้องพิจารณาเหตุผลอะไรกันมากมาย

        เมื่อไม่กี่วันมานี่เอง เราก็ได้ยินได้ฟัง วิสัยทัศน์ของท่านผบ.ตร. (พลตำรวจเอกจักรทิพย์ ชัยจินดา) ซึ่งคงต้องมาตีความกันพอสมควร ท่านได้กล่าวไว้ว่า

" เป็นพระต้องสวด เป็นตำรวจต้องจับ "

        หากฟัง ๆ ดู ก็เป็นการเล่นคำให้คล้องจองกัน แต่หากพิจารณาให้ชัด ๆ จะเห็นถึงมุมที่แคบในการมองถึง ๒ เรื่อง

        ๑. หน้าที่ของพระ มีสองส่วนใหญ่ ๆ คือ การฝึกตน และฝึกผู้อื่น ดังนั้น หากมองตรงนี้ชัด ก็จะเห็นว่าการทำงานของพระ หนักยิ่งกว่าชาวโลกอย่างมาก ไม่มีวันพัก ไม่มีวันหยุด ไม่มีเงินเดือน อยู่ได้ด้วยศรัทธาของญาติโยม หากเขาไม่ศรัทธาก็อยู่ไม่ได้
        หากเข้าใจประเด็นนี้ก็จะมองทะลุไปว่า การที่มีญาติโยมมาวัดมาก ๆ แสดงว่า พระทำงานจึงทำให้เกิดแรงศรัทธา มองให้เข้าใจ อคติทั้งหลายที่บังตา บังใจ จะได้มลายหายไปได้

        ๒. หน้าที่ของตำรวจ ไม่ใช่เพียงแค่การจับเท่านั้น คำว่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ คือ การเป็นผู้รับใช้ประชาชน ไม่ใช่การไล่จับตามอำเภอใจ 

         เพราะการที่ไม่เข้าใจหน้าที่ของตัวเองอย่างนี้ จึงทำให้มีการตั้งด่านพิเศษ ที่สำคัญคือ มาตั้งด่านตรวจคนมาวัด แถมถ่ายภาพส่งให้หนังสือพิมพ์ซะด้วย ไม่รู้ว่ามีการระบุหน้าที่ตรงไหน 

         ที่น่าอนาถใจ ก็คือ การมองพระว่าเป็นศัตรู ขู่เข็ญจะบุกเข้าจับอยู่เรื่อย ทั้งที่พระมีแต่หนังสือสวดมนต์ ไม่มีอาวุธยุทโธปกรณ์ใด ๆ

 
        หากไม่ดูเป็นการรบกวน ก็จะชวนมาเปลี่ยนทัศนคติกันสักนิด มองด้วยจิตเมตตาแล้วปรับเข้าหากัน มาสวดมนต์ด้วยกัน 


         หรือว่าธงที่ถูกตั้งไว้ มันกระทุ้งเลยยากจะปรับ ก็ไม่รู้สินะ

ขอขอบคุณภาพจาก google.com

อนาคาริก

12/08/16