อำนาจในมือมาร

            

อำนาจในมือมาร

        ผู้เขียนได้มีโอกาสไปใช้ชีวิตที่อเมริกากว่า ๒๐ ปีแล้ว จริงอยู่ว่าทุกประเทศจะมีข้อดี ข้อด้อย แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นคือ รัฐบาลของอเมริกามีความจริงใจกับประชาชน ยกตัวอย่างเช่น หากปีไหนจะมีปัญหาเรื่องเศรษฐกิจ รัฐบาลจะรีบเตือนประชาชนให้ทราบเพื่อจะได้เตรียมตัวรับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น จึงทำให้แม้จะประสบปัญหาก็จะฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว 

        แต่สำหรับประเทศที่ด้อยพัฒนาหรือกำลังจะพัฒนา มักจะเป็นไปในทางตรงกันข้าม กล่าวคือเมื่อเกิดปัญหาในการบริหาร แทนที่จะคิดแก้ปัญหาให้ถูกจุด ก็จะหาเหตุเบี่ยงเบนประเด็นความสนใจไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อกลบความผิดพลาดของตน

        วัดพระธรรมกายคือ เหยื่ออันดับต้น ๆ ที่มักจะถูกใช้เป็นเครื่องมือในการกลบการทำงานของฝ่ายบ้านเมือง ไม่ว่ายุคใดสมัยใด เมื่อเกิดปัญหาจึงมักจะเจ็บตัวอยู่เสมอ ยิ่งเป็นวัด ซึ่งไม่สามารถจะตอบโต้อะไรได้ กำลังที่จะต่อต้านก็ไม่มี ได้แต่สวดมนต์ภาวนากันไป

        ตั้งแต่เริ่มต้นสร้างวัดตั้งแต่หลวงพ่อเจ้าอาวาสและรุ่นบุกเบิกยังหนุ่มอยู่ ก็ถูกตั้งข้อหาเป็นคอมมิวนิสต์บ้าง เป็นต่างศาสนาปลอมมาบ้าง

        ผ่านไปหลายสิบปี ก็เจอข้อหาสารพัด ทั้งยักยอกเงินวัด ทั้งที่สร้างวัดมากับมือ

        มา ณ วันนี้ นั่งรับประเคนห่างจากสาธุชนเกือบ ๕๐ เมตร ก็ถูกตั้งข้อหารับของโจร ฟอกเงิน และแน่นอน ครั้งนี้ถูกตั้งธงอย่างชัดเจนว่าจะต้องสึกหลวงพ่อให้ได้ จึงมีการวางแผนอย่างรัดกุม โดยมีที่ปรึกษาคือ จอมเนรคุณที่เคยมาอาศัยข้าวแดงแกงร้อนของหลวงพ่อ หาทางเล่นงานทุกวิถีทาง

        แต่สวรรค์มีตา ทำให้เกิดปรากฏการณ์สำคัญคือ ถุงเท้า บานพับ ตับแตก เกิดขึ้น ทำให้เกิดความกังขากันว่า หน่วยงานที่มีหน้าที่ในการสืบสวน สอบสวน ทำไมปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ในที่ทำงานของตนเอง แม้กระทั่งบัดนี้เวลาล่วงเลยไปนานแสนนาน ก็ยังไม่สามารถตอบสังคมได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไหนจะมีเรื่องของเจ้าหน้าที่ทุจริตจากเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เข้าไปอีก รวมทั้งเรื่องที่เข้าไปเกี่ยวพันกับคดีที่สาวจีนถูกฆาตกรรมทั้งที่ไม่น่าจะเป็นเรื่องของหน่วยงานนี้

        เมื่อถูกรุกหนักจากสังคม ที่ปรึกษาคนสำคัญก็เลยชี้ช่องว่า อะไรก็ตามที่เป็นกระบอกเสียงให้กับวัดจะต้องถูกจัดการ ซึ่งเรื่องนี้จอมเนรคุณได้ออกให้สัมภาษณ์ทางสื่อต่าง ๆ ไว้อย่างชัดเจน 

        ล่าสุดกระบวนการปิดปากจึงเกิดขึ้นโดยการแจ้งไปที่หน่วยงานที่รับผิดชอบเรื่องการออกอากาศ ให้มีการปิดรายการทีวีช่องDMC และรายการวิทยุ โดยอ้างว่า มีการใช้สื่อปลุกระดมคนมารวมตัวที่วัด

        เกิดมาก็เพิ่งเคยได้ยิน ได้เห็นว่าการรวมตัวเพื่อสวดมนต์ เพื่อปฏิบัติธรรม ถวายเป็นพุทธบูชา ถวายเป็นพระราชกุศล เป็นความผิด

        รายการทีวีช่อง DMC ใช่ว่าจะเกิดขึ้นในวันสองวัน แต่อาศัยความจริงใจและความปรารถนาดีที่ต้องการให้คนได้เข้าถึงธรรมะ ได้มีเวลาเรียนรู้พระพุทธศาสนา แม้จะอยู่ที่บ้านก็ตาม จนกระทั่งได้รับการยอมรับจากหลายหน่วยงานทั้งในและต่างประเทศ อีกทั้งได้รับรางวัลต่าง ๆ มากมาย

        ก็ไม่ว่ากันหากคิดว่าการที่มีอำนาจอยู่ในมือแล้วจะทำอะไรก็ได้ ผู้เขียนรู้สึกสงสารคนต้นคิดในเรื่องนี้เหลือเกินว่า เกิดกี่ภพกี่ชาติด้วยผลกรรมที่ปิดกั้นการได้ฟังธรรมของสาธุชน จะส่งผลให้กลายเป็นผู้อับปัญญา และขาดโอกาสที่จะได้ฟังธรรมจากสัตบุรุษ

        คงต้องตามดูกันต่อไปว่า ในสังคมปัจจุบันนี้ ช่องทางในการสื่อสารมีอีกมากมาย ที่ปรึกษาคนสำคัญจะแนะนำให้ตามปิดอะไรอีก จะปิดอะไรก็ปิดไปเถิด เอาที่สบายใจ เพราะอย่างไรสำหรับพวกท่านเหล่านั้น ใจก็ปิดอยู่แล้ว

        แต่สำหรับผู้ประพฤติธรรมต่อให้ตามปิดทุกช่องทาง เขาก็มีช่องทางในการสื่อสารจนได้ เพราะมีใจที่สว่างไสว จนเกินกว่าจะมีสิ่งใดมาปิดกั้นใจที่บริสุทธิ์ได้

ขอขอบคุณภาพจาก google.com

อนาคาริก

12/07/16