เล่นใหญ่ เลิกยาก

เล่นใหญ่...เลิกยาก

        ผู้เขียนมองปรากฏการณ์ทำลายพระพุทธศาสนาครั้งนี้ด้วยใจที่นิ่งมาก เพราะมองภาพที่เกิดขึ้นแบบเข้าใจสภาวธรรม

        คนวางแผนฝ่ายรัฐ ไม่ธรรมดา ขอยกนิ้วให้ ส่วนว่าชีวิตหลังความตายจะเป็นไงก็ค่อยไปเจอเองนะ อันนี้ช่วยไม่ได้จริง ๆ 

        ที่ยกนิ้วให้นี่ก็ตั้งแต่การวางแผน 

        ๑. ให้วัดพระธรรมกายโดดเดี่ยว เพื่อจะได้ไม่มีกำลังเสริม แม้สงฆ์ทั้งแผ่นดินเห็นปัญหาก็ได้แต่นั่งทำตาปริบ ๆ 

        ๒. ใช้กฎหมายปกติที่มีอยู่ในมือ เล่นงานทุกทาง โดยไม่สนใจว่าจะถูกต้องตามขั้นตอนหรือไม่

        ๓. ใช้กฎหมายพิเศษแม้จะขัดกับหลักสิทธิมนุษยชน เพื่อเป็นตัวเร่งให้แผนงานบรรลุผลเร็วขึ้น

        ๔. ระดมสรรพกำลังเข้ามาบีบเพื่อให้แผนสำเร็จโดยไม่สนใจว่า นี่คือ วัดในพระพุทธศาสนา ไม่ใช่โจรผู้ร้ายที่ไหน อ้อ ลืมไป ถ้าเป็นโจรผู้ร้าย คงไม่กล้าใช้วิธีนี้

        ๕. ระดมงบประมาณมหาศาล ทั้งเบี้ยเลี้ยง ค่ายานพาหนะ ค่าอาหาร เฉลี่ยวันละไม่ต่ำกว่า ๕ ล้านบาท

ฯลฯ

        ทั้งหมดนี้ทำเพื่อล้อมจับพระชรา ที่ไปตามหมายเรียกไม่ได้ เพียงเพราะอาพาธอยู่

เล่นใหญ่ขนาดนี้ ท่าจะหยุดยากแล้วสินะ

อนาคาริก

02/27/17