อกเขาอกเรา

อกเขาอกเรา

        บ้านเรามีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เปลี่ยนแปลงไป เมื่อผู้เขียนยังเล็ก ถนนหนทางมีรถวิ่งไม่กี่คัน ตกเย็นมามีถนนไม่กี่สายที่เปิดไฟ 

        แม้สภาพแวดล้อมรอบตัวจะเปลี่ยนไป แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ "นิสัย" ของผู้มีอำนาจในบ้านเมืองเรา ที่มักจะใช้อำนาจที่มีอยู่ฟาดฟันผู้ที่ตนเองคิดว่าเป็นฝ่ายตรงข้าม

        เดิมนั้นก็จำกัดวงอยู่แค่ใน “คน” ด้วยกัน หนักเข้าก็ลามมาดึงเอาวัดเอาพระเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ผิดไม่ผิดไม่รู้ แต่กล่าวหาหรือป้ายสีไปก่อนโดยไม่คำนึงถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้น

        กรณีที่เห็นได้อย่างชัดเจนคือ เรื่องของสมเด็จวัดปากน้ำ เพียงแค่ให้บรรลุสิ่งที่ตนต้องการ ลงทุนใส่ความให้ท่านเสียหาย เพื่อเป็นข้ออ้างว่าท่านไม่บริสุทธิ์ จนสังคมคล้อยตาม แต่ในที่สุดผลก็ออกมาว่า ท่านไม่มีความผิดอะไร

        ความเสียหายที่เกิดขึ้น ไม่เห็นมีใครกระโดดออกมารับผิดชอบแม้แต่คนเดียว

        ล่าสุดก็พยายามหาเรื่องวัดพระธรรมกาย อ้างว่า ออก ม. 44 เพื่อหาตัวเจ้าอาวาส

        เมื่อหาไม่พบแทนที่จะยกเลิก ม. ​​44 ก็หาเหตุว่า มีเรื่องของโกตี๋ที่อาจเกี่ยวโยงมาถึงวัด

       ก็ไม่ทราบว่า เสร็จจากเรื่องโกตี๋แล้วจะมีพลอตเรื่องใหม่ ๆ อะไรออกมาอีก

        อย่างไรก็ตามอยากจะให้นึกถึงความตั้งใจของรัฐบาลที่ต้องการจะให้เกิดความปรองดอง

        ลองนึกถึงใจของผู้ถูกกระทำบ้างว่า เขาเจอแบบนี้จะให้ปรองดองไหวหรือ

ว่าง ๆ คิดนั่งทบทวน นึกถึงอกเขาอกเราบ้างก็ดีนะครับ

อนาคาริก

03/21/17