จะให้มีเหตุการณ์แบบนี้...อีกกี่ครั้ง

จะให้มีเหตุการณ์แบบนี้...อีกกี่ครั้ง

         วันนี้เป็นวันส่งร่างของน้องมะปิน ผู้เป็นที่รักของพระอาจารย์ ญาติมิตร และเพื่อนฝูง สังเกตได้จากผู้มาร่วมงานศพมีจำนวนมากจนล้นพื้นที่วัดกลาง คลองสาม ที่จอดรถแน่นขนัดจนหาที่จอดได้ยาก

         ผู้เขียนประทับใจคำพูดของคุณแม่น้องมะปินมาก ที่อาศัยการเข้าวัดทำให้เข้าใจเรื่องกรรมและกฎแห่งกรรม จึงไม่คิดอาฆาต พยาบาทกับผู้ที่ทำร้ายลูกชายสุดที่รักจนถึงแก่ชีวิต

         ในมุมมองของผู้เขียน อย่างไรก็ยังมองว่า ความจริงแล้วคนทุกคนเกิดมาล้วนมีพื้นฐานที่ดีติดตัวมา แต่เนื่องจากกำลังบุญที่ต่างกันจึงทำให้ไปเกิดในครอบครัว สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันออกไป

         น้องมะปินมีบุญมาก จึงได้ไปเกิดในครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อม ได้รับการอบรมเลี้ยงดูอย่างดี ทำให้มีสัมมาทิฏฐิ รู้จักการสั่งสมบุญตั้งแต่ยังเยาว์วัย

 

         ในขณะที่ผู้ร้ายคือ นายตั้ม ไม่มีโอกาสดี ๆ อย่างนั้น จึงตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ตรงกันข้าม

         เมื่อผู้เขียนเห็นรายละเอียดชีวิตของเด็กหนุ่มทั้งคู่ ต้องตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ เนื่องจากมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ตรงกัน แต่ต่างกันเหลือเกิน ลองดูตัวอย่างกันสักนิด

         เรื่องราวของน้องมะปินและนายตั้ม เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคม คงมีสิ่งที่เกิดขึ้นอีกมากมายหลายเรื่องที่สังคมไม่สามารถรับรู้ได้

         จะมีใครสักคนในคณะรัฐบาลที่หยุดคิดถึงเรื่องนี้จริง ๆ จัง ๆ หรือไม่ อย่าให้เหตุการณ์นี้ผ่านเลยไป เพียงเพราะไม่ใช่เรื่องของคนในครอบครัวของท่าน

         จงให้เวลา ให้ความสำคัญมาคิดถึงการพัฒนาคน พัฒนาเยาวชนอย่างจริงจัง เพราะคำพูดหรือคำขวัญที่สวยหรู คงไม่สามารถทำให้คนเป็นคนดีได้

         แม้ชาววัดจะทำใจได้ และเข้าใจเรื่องกรรมและกฎแห่งกรรม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะปล่อยให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

         ขอให้เรื่องของน้องมะปินเป็นกรณีศึกษา และอย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกเลยนะครับ

ขอขอบคุณภาพจาก เพจน้องแสนดี, google.com

อนาคาริก

01/12/17